Παρασκευή 22 Απριλίου 2011

‘ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ’ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΦΙΛΙΟΥΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΧΑΝΙΑ

Αγαπητοί συνάδελφοι. Νοιώθω ότι ζούμε ιστορικές στιγμές τόσο ως πολίτες αυτής της χωράς, αλλά και ως επαγγελματίες. Όσο κι αν προσπαθώ δεν μπορώ ούτε να μην στενοχωριέμαι ούτε και να μην σκέπτομαι. Πριν ξεκινήσω να γράφω σκέφτηκα τι τίτλο να δώσω, ώστε ανοίγοντας κάποιος το mail να ξέρει τι τον περιμένει!. ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ αυτό ξεπήδησε αυθόρμητα κι αμέσως. Γιατί? Γιατί< ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ > πρέπει να γίνουμε όλοι ΕΜΕΙΣ, μια γροθιά που μπορεί και πρέπει επιτέλους να παλέψει για τα στοιχειώδη επαγγελματικά δικαιώματα αυτών που την αποτελούν.

Ας προσπαθήσει να βγει ο καθένας μας από τον μικρόκοσμο του ιατρείου του στον οποίο είναι κλεισμένος αλλά και εγκλωβισμένος, (άλλος λιγότερα άλλος περισσότερα χρόνια) και να δούμε τους εαυτούς μας σε μια πιο ολοκληρωμένη διάσταση. ΙΚΑ, ΤΕΒΕ, ΔΗΜΟΣΙΟ, ΤΑΠΟΤΕ, ΤΙΠΟΤΕ, ΣΤΡΑΤΟΣ, ΞΗΡΑ, ΘΑΛΑΣΣΑ, ΑΕΡΑΣ, βοήθεια πνίγομαι! κλπ, κλπ...<λέξεις--θεριά>, που μέσα από την διαδικασία της ΣΥΜΒΑΣΗΣ, κατάφεραν τόσα χρόνια να κρατούν το επάγγελμα και τις ζωές μας σε μια άνευ προηγούμενου ομηρία, καταδυνάστευση και καταπάτηση στοιχειωδών επαγγελματικών δικαιωμάτων. Βασικότερο όλων των δικαιωμάτων στην εργασία είναι αυτό της ΑΜΟΙΒΗΣ. Όταν η αμοιβή είναι χαμηλότερη της άξιας της εργασίας έχουμε την <εκμετάλλευση >και όταν η αμοιβή γίνεται με καθυστέρηση για την άξια της εργασίας σου κι εσύ συνεχίζεις να δουλεύεις γιατί φοβάσαι μην χάσεις την δουλειά ,τότε έχουμε την <δουλεία> . Με τα χρόνια βεβαία ξεχνάς ποιο είναι το σωστό κι όχι μονό παύεις να διεκδικείς αλλά γίνεσαι και <ανέντιμος> για να εξισορροπήσεις την χασούρα, από την εκμετάλλευση και την δουλεία που υφίστασαι. Σας θυμίζουν κάποιους ή κάτι όλα αυτά? Ποιος δεν βλέπει τον εαυτό του σε όλο αυτό το σενάριο που αφόρα τον ιδιώτη γιατρό και την αρρωστημένη σχέση του με τα αφεντικά του τα <ταμεία>?
Γιατί επιτρέψαμε να συμβαίνουν όλα αυτά τόσα χρόνια? Γιατί δεν διατηρήσαμε αλώβητη την επωνυμία μας<ΙΔΙΩΤΗΣ> γιατρός? Γιατί επιτρέψαμε στο κάθε ταμείο, άλλο λιγότερο κι άλλο περισσότερο, να εκμεταλλευτεί τα ιατρεία που στήσαμε και συντηρούμε με τα δικά μας έξοδα αλλά και με τις ΖΩΕΣ μας? Γιατί πείτε μου ποιος δεν έχει δώσει κομμάτια από τις σάρκες του και την ψυχή του μέχρι την στιγμή που ανοίγει ένα ιατρείο? Ποιος βγαίνει αλώβητος από όλη αυτή την τρέλα των ελληνίδων μαμάδων που απολαμβάνουν ΔΩΡΕΑΝ μια υψηλού επιπέδου ιατρική φροντίδα, ατομική και οικογενειακή ψυχολογική υποστήριξη, 24ωρη τηλεφωνική παροχή υπηρεσιών και την δυνατότητα να μας αλλάζουν σαν τα πουκαμίσα εάν μια φορά ως άνθρωπος κι εσύ με ανάγκες και αδυναμίες δεν μπόρεσες να ανταποκριθείς σε ΜΙΑ τους ανάγκη κι ας έχεις τρέξει, ξενυχτήσει, παλέψει, συμβουλέψει, υποστηρίξει, παραπέμψει ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ άλλες φόρες? Σας θυμίζουν κάτι όλα αυτά? Κι αν υπάρχει κάτι σε εμάς, πέραν του βιοπορισμού, που μας δίνει την δύναμη να τα παραβλέψουμε όλα αυτά και να συνεχίζουμε να προσφέρουμε , να νοιαζόμαστε, να χαμογελάμε, να υποστηρίζουμε, να συμβουλεύουμε, να γινόμαστε κομμάτι της οικογενείας (όλα αυτά που βρίσκει κάποιος στον ιδιώτη γιατρό) αυτό δεν είναι η ΑΓΑΠΗ μας για την ειδικότητα που διαλέξαμε?

Αυτή την ΑΓΑΠΗ είναι που κινδυνεύω τελευταία να χάσω, αυτή την αρετή και ευλογία ταυτόχρονα, που σε διαφοροποιεί από όλους και όλα πάνω στην γη, μα και ταυτόχρονα σε κάνει να έρθεις πιο κοντά με όλους και με όλα πάνω στην γη. Αγάπη για μια δουλειά με την οποία προσπαθώ να επιβιώσω και την οποία βλέπω να απειλείται με αφανισμό επειδή κάποιοι κύριοι θέλουν να κάνουν οικονομία σε βάρος της υγείας ενός λαού, ενώ αυτοί που κατάκλεψαν τον λαό κυκλοφορούν ελεύθεροι και ατιμώρητοι..ΑΓΑΠΩ την δουλειά που κάνω, την έχω υπηρετήσει με συνέπεια, εντιμότητα, συναδελφική αλληλεγγύη. ως ειδικευόμενη και τα τελευταία 4 χρόνια ως ιδιώτης γιατρός. Για όλους αυτούς τους λόγους πήρα το θάρρος της γνώμης και έγραψα αυτά που μόλις διαβάσατε. Δεν θα προτείνω, δεν θα συμβουλέψω. Είμαστε αρκετά ενήλικες, αρκετά κουρασμένοι μα και αρκετά αισιόδοξοι, για να δούμε ποιο είναι το συμφέρον μας. Επαγγελματιών έξυπνων που αντιλαμβάνονται ΟΤΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΟΥΛΕΙΑ, που μπορεί να είναι και πολύ και καλή και ποιοτική, μα πάνω από όλα δουλειά που μπορεί και πρέπει να ΑΜΕΙΒΕΤΑΙ γιατί αλλιώς καταντάει δουλεία. Εύχομαι να γίνουμε και να παραμείνουμε <ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ>. Και το αξίζουμε και το μπορούμε. Εάν θριάμβευση ο ατομισμός θα καταρρεύσουμε μαζί με όλο το Σύστημα, που αυτό ακριβώς πάει να κάνει, να φαγωθούμε μεταξύ μας, αυτό δεν είχε πει και ο...ποιητής κάποτε?

5 σχόλια:

  1. Συγχαρητήρια στην συνάδελφό μας από τα Χανιά.
    Όντως αυτά που γράφεις είναι μια γροθιά στο στομάχι, αλλά η γροθιά αυτή να είναι και για κάποιους στο ……κεφάλι μήπως και ξυπνήσουν από τον λήθαργο της συλλογής χαρτακίων.
    ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΝΑ ΜΑΣ ΔΩΣΕΙ ΦΩΤΕΙΣΗ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είχα τη χαρά πριν από μέρες να διαβάσω αυτό το καταπληκτικό κείμενο που σε μεγάλο βαθμό απηχεί και τις δικές μου σκέψεις ...

    Με την αφορμή αυτού του σχολίου να ευχηθώ Καλή Ανάσταση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ας είναι τούτη η Άνοιξη να φέρει καλοσύνες
    για τους γιατρούς που μαρτυρούν με βάσανα κι ευθύνες
    κι άμα δε σώσει ο υπουργός να κάμει το καλό του
    διάλε τσ' απολειφάδες του κι αλι στο καύκαλό του

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η συναδελφος μιλησε απο καρδιας και μιλησε κατευθεια στην καρδια μου.Με εκφραζει απολυτα και την ευχαριστω για τις αληθειες που εκφραζει.Χρονια πολλα σε ολους.Αννα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. χρονια πολλα και καλο μηνα σε ολους!
    δεν εχω να προσθεσω τιποτα στα ηδη πολυσυζητημενα θεματα...μονο με χιουμοριστικη διαθεση να 'διορθωσω'το συναδελφο babisdoc στην κατα τα αλλα τελεια μαντιναδα:"διαλε τσ'απολειμαρους του"
    και ας με συγχωρησει αλλα η κρητικη μου συνειδηση δεν μου επετρεπε να μην παρεμβω!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή